1 Eylül 2011 Perşembe

DEPRESİF BAYRAM TATİLİ

Şuan çok iyi biliyorum ki ağır bi depresyona girdim ve bunun ilacı tatil idi ama malesefki meslek gereği devletın çalışanlarının yararlandıgı koskoca 9 günden payıma düşen sadece 2 gün oldu ve sıkıntıdan sinirden bildiğimi sandırım depresyonun meğer bilmiyormusum tam ortasına düştüm kendimi mutlu edecek hiçbişi bulamıyorum boğazım düğüm düğüm ,evde bırakılmış bir eş,  sabah 7 den akşam 7 ye kadar devam edecek çalışma temposu ve 6 gün bu şekilde devam edecek lanetli bir iş hayatı artık bünyem kaldıramıyor çakıldım kaldım çıkış kapısı yok yok yok .Etrafımdaki saçmalıklarda cabası kimse kimse ile geçinemiyor , hiçbişi kimsenin umrunda değil, herkes kendine göre haklı , hayatım ellerimden öylece ucup gidiyor . 2 gunluk tatilde akrabaları gezdik durduk peki kendime bi farklılık yaratabildimmi tabiki hayır hiçbizaman olmadıgı gibi vakit yok çünkü hadi bunuda geçtim senede bir gün özel oldugunuzu hissettirirler ondada 12 saat çalışında bütün özelliğin de kaybolur gider ğstğne bide ayın 9 una kadar tam 9 gün varken hiç olumlu düşünemezsin tüm agresif gıcık depresif antropozik menopozik sıyırık haller içerisinde hissedersin hatta diptesindirde herkes üstüne basıp geçer bide üstüne üstün kendini bilmez saçma sapan laf ebelikleri yarışları içerisinde olan saçma sapan insanlarla uğraşırsınız herkes başınıza  bi iş bilirmişcesine  artis kesilir . tüm bunların yanısıra 4 sene + 1 senede hazırlıkla toplam 5 yıl üniversite okumuşsunuzdur devlet size 5 verirken 10 ister bide utanmadan onu ödeyecem diye eliniz kolunuz daha da bağlanır ama hiçbir şekilde güvencenizide sağlamazlar üstüne üstlük etrafınızda insanlar size bide üniversite mezunumusun diye manalı manalı bakarlar çünkü karşılarında amele gördüklerini düşünürler ve dahası hep politik olmak gerekir ama ben olamamaktayım tıpkı suan oldugu gibi  şuan büyük bi depresyon atlattıgımı düşünüyorum 2 gündür geçirdiğim panik atagın hesabı yok zaman akıp gidiyor ve ben yetişemiyorum devamlı akan zamanın arkasından bakakalıyorum ve bu durumda ya ben hayatımı tercih edeceğim ya da böyle yaşamaya devam edeceğim bende bilemiyorum ne yapacagımı bilmedigimden blogumda yazıp çizip kendime terapi yapıyorum aklım sıra